Farrara leży w połowie drogi z Padwy do Bolonii i ma ok. 130 tys. mieszkańców. Miasto nie może się pochwalić tak długą historią jak inne miasta, bo pierwsze wzmianki o nim pochodzą z czasów upadku Imperium Rzymskiego i najazdów Barbarzyńców. Jednak mimo późnego powstania i niebezpieczeństwa ze strony Padu, którego wylewy powodowały czasem znaczne szkody, Ferrara zajęła w średniowieczu miejsce między najważniejszymi włoskimi miastami. Już w 1391 roku założono tutaj uniwersytet, a Ferrara stała się intelektualnym i kulturalnym centrum przyciągającym najważniejsze osobistości XV i XVI wieku. W okresie odrodzenia, początkowo średniowieczne miasto przebudowano w renesansowym stylu. Do dziś słynie ono z przepięknych pałaców. Dzięki kulturalnemu znaczeniu w 1995 roku Ferrara została zapisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Cztery lata później na liście znalazła się również pobliska delta Padu, która jest przykładem wyjątkowego wpływu renesansowej kultury na okoliczną przyrodę. Choć rzeka Pad liczy jedynie 652 km długości i w porównaniu z innymi europejskimi przypomina raczej potok, to jej delta jest największą w całej Europie, a po Nilu największą w rejonie Morza Śródziemnego. Przedstawia ona wielkie naturalne bogactwo. Poza przyrodniczymi ścieżkami edukacyjnymi turyści mogą odwiedzić historyczne miejsca, które dostarczają informacji o powstaniu obszaru. Park delty rzeki Pad obejmuje mokradła, lasy, wydmy i naturalne basen solankowe. Sama rzeka przepływa przez zabytkowe miasta i centra przemysłowe. W jej okolicach znajdują się żyzne gleby, na których uprawia się zboża, ryż, soję i winorośl.
